Expert aan het woord: Erna

waarom ben je het werk begonnen?

Nadat ik zelf kinderen heb gekregen, met 2 totaal verschillende ervaringen met borstvoeding en (het missen) van begeleiding, Merkte ik dat ik naast het begeleiden  van jonge kraamgezinnen in de eerste 8 dgn (kraamzorg) meer wilde en ook meer verdieping in het vak en meer kennis over de bijzondere situaties rondom de borstvoeding ,
Ik kreeg de mogelijkheid om naast mijn vrijwilligers werk bij de borstvoedingsorganisatie, de opleiding tot lactatiekundige IBCLC te gaan volgen. de eerste jaren nog gecombineerd met 1 kraamzorg gezin per maand,  en om het stukje kraamzorg nog wel te behouden doe ik nu nog 3 of 4 nachtwachten voor bevallings- assistentie thuis, (die eerste voedingen na de bevalling zijn vaak zo mooi om te zien, alle natuurlijke reflexen van moeder en baby zijn dan optimaal)  

Wat maakt je werk zo leuk?

De afwisseling, tussen de voorlichting aan zwangeren, scholing aan overige zorgverleners, maar ook alle verschillende huisbezoeken, van motiverende gesprekken tot het maken van een intensief behandeltraject om zo toch de borstvoeding (evt gedeeltelijk) te kunnen laten slagen,  Het uitzoeken van casussen, en soms na 6mnd of een jaar nog eens een apje of mailtje te krijgen hoe het nu gaat met de kleine en de borstvoeding. 

Wat is het mooiste wat je hebt meegemaakt in je werk?

Er zijn zoveel mooie momenten, en ieder heeft weer zo zijn gouden randje, als ik een voorbeeld mag noemen, een gemotiveerde moeder van haar 4de kindje heeft haar eerste 3 kinderen altijd met veel pijn en problemen 2 tot 3 mnd de borst gegeven, (geen extra begeleiding gezocht dacht dat dit er wel bij hoorde)  kwam met haar zus mee (zwanger van de eerste) naar een voorlichtings avond, na deze avond nam ze contact met me op dat ze het fijn zou vinden mij persoonlijk nog voor de bevalling te spreken, we hebben samen een plan gemaakt voor de eerste dagen en afgesproken dat zodra ze weer tegen de voedingen ging op zien ik bij haar thuis zou langs komen,  op dag 3 belde ze het lukte niet, de pijn nam weer toe, s’middags bij haar langs geweest, qua aanleghouding kon er inderdaad nog wel wat verbeteren, maar er waren nog een paar dingen die mij opvielen, een strak lipbandje en tongriem, en bij de moeder vaatkramp (Renauds) in de tepel, na een behandelplan te hebben opgezet heeft deze moeder nog 8 maanden zonder veel klachten haar kindje kunnen voeden. 

En heb je een gouden tip voor alle aanstaande mamas? Realiseer je dat je de eerste dagen/weken een investering zijn in de borstvoeding op langere termijn, neem alle hulp om je heen aan zodat jullie je kindje kunnen gaan leren kennen, veel kleine voedingen in het begin, helpen zowel jou als je kindje wennen aan de overgang van de baarmoeder (voeding 24 uur pd door de placenta) naar nu 1 keer in de paar uur te mogen eten, Maak het bespreekbaar als de borstvoeding niet zo gaat als je verwacht had, vraag hulp. 

En heb je een gouden tip voor alle aanstaande papas?

Neem de momenten dat mama even wil douchen , eten, rusten,  voor extra tijd om kennis te maken met je kind,  maak oogcontact als ze wakker zijn, ga gekke bekken trekken en hoe jong ze ook zijn kleine korte spelletjes vinden ze fantastisch, zijn ze moe , huilerig of gewoon effe niet lekker in hun vel, leg ze op je warme borst liefst beide bloot,(wel een luiertje aan) of    ga samen onder een warme douche,of lekker in een draagdoek een wandeling maken (de hond uitlaten, een boodschapje doen)  , verwen je vrouw af en toe even wat extra, zeg dat ze het fantastisch doet en hoe blij je bent dat ze jullie kindje kan voeden aan de borst, zorg dat ze altijd wat drinken in de buurt heeft als ze voed, en evt wat lekkers erbij,  vanaf een week of 4 / 6 mag je al gaan oefenen met een flesje en kan je zo ook een keertje een voeding van haar over nemen 

Met vriendelijke groet;
Erna Schuiteman-Elbertsen
Lactatiekundige IBCLC
“met de borst vooruit”
      0654337152
http://www.metdeborstvooruit.nl